koʻmirchi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
koʻ-mir-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Koʻmir tayyorlash yoki koʻmir sotish bilan shugʻullanuvchi shaxs. ◆ Koʻmirchi boʻlsin, temirchi boʻlsin — toʻrt devorning ichi-da sevganing boʻlsin. Hamza, Paranji sirla-ri. Forobiy bogʻi biqinidagi tor koʻchada turadigan koʻmirchi aravakashlar otlarini shu yerga [anhorga
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
olib tushib sugʻoradilar, choʻmil-tiradilar. H. Gʻulom, Toshkentliklar.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
КЎМИРЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.