layoqatli

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

la-yo-qat-li

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Biror ishga qobiliyati bor. ◆ Bumahalda jang qilishga layoqatli yolgʻizoʻzi qolgan edi. Shuhrat, „Shinelli yillar“ .

2 ayn. isteʼdodli. ◆ Layoqatli bola.

3 Foydalanishga, ishlatishga yaraydigan, yaroqli. ◆ Elmurod daraxt kesib, botqoqlikka yotqizishga buyruq berdi. Boltadan boshqa kesishga layoqatli asbob yoʻq edi. Shuhrat, „Shinelli yillar“ .

Antonimlari

ЛАЁҚАТЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

layoqatli
1 способный, одарённый; ◆ ~ yigit способный парень;
2 пригодный; приспособленный; ◆ ishga ~ odam трудоспособный человек; ◆ Boltadan boshqa ~ asbob yoʻq edi (П. Турсун, «Ўќитувчи») Не было другого пригодного инструмента, кроме топора.