lovullamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

lo-vul-la-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Kuchli alangalanmoq, alanga taratmoq. ◆ Elmurod pechkada lovullab yonayotganoʻtga tikipdi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Quruq oʻtin bir zumda lovullab yonib ketdi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ . o.

2 koʻchma Qattiq qizimoq. ◆ Quyosh tik kel-gan. Havo lovullab yonadi. Oybek, „Qutlugʻ qon“ . ◆ Qizning yuragi xuddi tuzoqqa tushgan qush-dek pitirlab urar, yuzi lovullab yonardi. O. Yoqubov, „Bahor kunlaridan birida“ . ◆ Yuzlari qizarib-boʻrtib, quloqlarigacha lovullab ketgan Gulxayri togʻasiga oʻgirildi. S. Nu-rov, „Narvoy“ .

3 koʻchma Birdan qizishib ketmoq, tutaq-moq. ◆ Lutfiniso: “Voy, juvon oʻlgur!” deb, labini tishpadi. U.. shamol tekkan olovdek, lovullab ketdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Ehson u vaqtda birdaniga lovulshgan muhab-batning oqibatini soʻraganda, gapirgani gap topilib, andak xijolatlikdan chiqdi. A. Qa\hor, Sarob.

Antonimlari

ЛОВУЛЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

lovullamoq
1 пылать, сильно гореть; раскаляться; gulxan lovullab yonardi костёр пылал; Kuyosh tik kelgan. Havo lovullab yonadi (Ойбек, «Ќутлуѓ ќон») Солнце поднялось в зенит. Воздух раскалён;
2 перен. гореть; badanim lovullab ketayotir у меня горит всё тело;
3 перен. вспыхивать, гореть; краснеть (о лице); yuzi lovullab ketdi лицо его вспыхнуло; birdaniga lovullagan muhabbat внезапно вспыхнувшая любовь.