maʼnodor

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

maʼ-no-dor

Etimologiyasi

MAʼNODOR Bu sifat 'soʻz yoki qoʻshimcha bildiradigan mazmun' maʼnosini anglatadigan arabcha maʼno otiga (ARS, 546) 'ega boʻl-' maʼnosini anglatadigan tojikcha doshtan feʼlining (ТжРС, 137) dor hozirgi zamon asosini (ТжРС, 136) qoʻshib hosil qilingan boʻlib (ТжРС, 222), oʻzbek tilida 'kinoyali, qochirikli mazmunga ega' kabi maʼnoni anglatadi. Bu sifatning maʼnosini maʼnoli sifatining maʼnosiga teng deyish toʻgʻri emas (OʻTIL, 1,455).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\a. + (p.jb_LJ3j_" — koʻp maʼ-noli, taʼsirchan; mazmunli] ayn. maʼnoli. Uning [ Tohirjonning] ◆ kattalashgan qora koʻzlari chiroqda allaqanday umidsiz, lekin maʼnodor yonadi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Elmurod Oyimxonning maʼnodor, tekshiruvchi savollaridan zavqlanib ketdi. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .

Antonimlari

МАЪНОДОР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

maʼnodor

Tillar

• Ozarbayjoncha: mənalı
• Turkcha: anlamlı

Ruscha _ru

maʼnodor
= maʼnoli.