manqa

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

manqa I[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

man-qa

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

1 Dimogʻida gapiruvchi. ◆ Shu payt Eshon machitdan manqa soʻfining pang ovozi eshitshgdi. H. Gʻulom, „Toshkentliklar“ .

2 shv. Mishiq.

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

manqa II[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

man-qa

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

Ot va boshqa yakka tuyoqli hay-vonlarda boʻladigan, baʼzan odamga ham oʻta-digan yuqumli kasallik.


Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

МАНҚА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

manqa I
1 гнусавый; ◆ ~ odam гнусавый человек; человек, говорящий в нос;
2 обл. сопли; // сопливый.

manqa II
вет., мед. сап.