moʻmin-qobil
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
moʻ-min--qo-bil
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Soʻzga kiradigan va
yuvosh; beozor. ◆ Bilasan-ku, Gʻanijon akam moʻmin-qobil, mehnatkash, zehni baland., yigit edi. Oybek, „Ulugʻ yoʻl“ . ◆ Xullas.. yosh, moʻmin-qobil bir yordamchi kerak edi. X. Sultonov, „Onamning yurti“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МЎМИН-ҚОБИЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.