muboshir
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
mu-bo-shir
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[a. — bajaruvchi; boshliq, nazoratchi] esk.
1 ayn. inspektor.
2 Biror ishga boshchilik qiluvchi, bosh-qaruvchi, boshliq. ◆ Toʻyga oʻzini muboshir hisoblagan, katta Karimovning laganbardor-laridan biri unga toʻn yopintirib, ichkaridan olib chiqdi. S. Abdulla, „Kuyovlar, kelin-lar“ .
3 tar. Soliq yigʻuvchi amaldor. ◆ Majdid-din.. soliqlarni yigʻmoqqa kirishmogʻi kerak-ligini soʻzladi. —Durust, muboshirlik chakki ish emaye. Oybek, „Navoiy“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МУБОШИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.