mugʻambir
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
mu-gʻam-bir
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. – tavakkalchi, qaltis ish qiluvchi yoki — tushni taʼbirlovchi;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Aldoqchilik bilan ish koʻruvchi; ayyor, quv. ◆ Mugʻambir tumshugʻidan ilinar. Maqol. ◆ Mirzakarimboy ilonning yogʻini yalagan odam edi.. mugʻambir, puxta-pishiq.. har ishda ehtiyotkorlikni maqul koʻrar edi. Oybek, „Tanlangan asarlar.“
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МУҒАМБИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.