mullaka
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
mul-la-ka
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
toʻgʻrisi: mulla aka
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 s. t. Oʻzidan katta, oʻqimishli kishilarga muro-jaat formasi. ◆ Mavlonovoʻtirishi bilan Hay-darboy shoshilib, bir choynak choy bilan piyola keltirib, uning oldiga qoʻydi-da: -Xush ke-libsiz, mullaka! — dedi mulozamat qilib. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ .
2 shv. Kelinning qaynagʻasi va oʻzidan katta qaynisi.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МУЛЛАКА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.