mutamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
mu-ta-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Qirqib, uchirib yoki ke-mirib parchalamoq. ◆ Yogʻochni mutamoq.
2 koʻchma Avrab birovning haqini yemoq, umarmoq, qalloblik, tekinxoʻrlik bilan birovning hisobiga yashamoq. ◆ Bas endi, ja-noblar, xoʻb mutadingiz, Haq-hisob kuni ham yaqindir axir. Gʻ. Gʻulom .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МУТАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.