muvaffaqiyat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

mu-vaf-fa-qi-yat

Etimologiyasi

arab. — yaxshi natija, erishilgan narsa; yutuq, omad.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1. Biror ishda erishilgan natija, yaxshi natija; yutuq, gʻalaba. ◆ Muvaffaqiyat qozonmoq. Muvaffaqiyatga erishmoq. ◆ Parpixoʻja yogʻchi poyloqchilik, chaqimchilik ishining mu-vaffaqiyatidan gʻururlanib.. soʻzlab borarkan, ellikboshi uni toʻxtatdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Dushman qanchalik gangitilsa, uning oʻt ochish nuqtalari qanchalik yemirib tashlansa, hujumning muvaffaqiyati shun-chamuqarrar boʻladi. Abdulla Qahhor, „Oltin yulduz“ . ◆ Latofat kandidatlik dissertatsiyasini muvaffaqiyat bilan yoqlab oldi. L. Tojiyeva, „Mehrim sizga, odamlar“ .
2. Muvaffaqiyatli. Muvaffaqiyat bilan tugagan, muvaffaqiyat keltirgan, ijobiy natijaga olib kelgan; natijali. ◆ Muvaffaqiyatli harakat. Muvaffaqiyatli ish. Muvaffaqiyatli hujum. v ◆ Respublikamiz matbuotida fan yutuqlarini targʻib qilish borasida muvaffaqiyatli kalam tebratib kelayotgan tajribali jurnalistlarimiz bor. Fan va turmush .

Sinonimlari

gʻalaba

Antonimlari

МУВАФФАҚИЯТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

muvaffaqiyat
успех, удача; достижение; ◆ ~ga erishmoq добиться успеха, удачи; katta (или zoʻr) ◆ ~ большая удача, большой успех; ◆ ~ bilan с успехом, успешно, удачно; ◆ ~ tilamoq желать успеха, удачи; ◆ senga ~ tilayman! желаю тебе успеха, удачи!; ◆ ~ qozonmoq иметь успех.