muvaqqat
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
mu-vaq-qat
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
arab. – muayyan vaqtga belgilangan; vaqtincha, qisqa vaqtli;
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Vaqtinchali, doimiy boʻlmagan. ◆ Muvaqqat hukumat. Muvaqqat ish. ◆ Xatni oʻqib boʻlganda, uning koʻz oʻngi qop-kora, oʻtirgan oʻrniga ham ishona olmas, hamma narsa muvaqqatdek edi. Sh. Xolmirzayev, „Qil koʻprik.“ ◆ Ular [binokorlar] baʼzan muvaqqat "barak"larda yashashga majbur boʻladilar. Gazetadan.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
МУВАҚҚАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
muvaqqat
уст. книжн. временный, непостоянный; ◆ ~ birlashma временное объединение; ◆ ~ hukumat ист. временное правительство.