nihoya
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
ni-ho-ya
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
fa. Kjlfj - oxir; chek, chegara
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Soʻnggi chek, chegara, oxir, poyon. ◆ Nihoyasiga yetmoq. Ishni nihoyasiga yetkazmoq. m ◆ Bekning asabiyligi nihoyasiga yetdi va u Laʼlining sochidan burab, terakzorga sudrab ketdi. H. Gʻulom, „Mashʼal“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
НИҲОЯ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.