noʻxta
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
noʻx-ta
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Ot-ulovni bogʻlash, yetaklash, haydash uchun boshiga solinadigan abzal. ◆ Otning yuganini boshiga solib, noʻxtani xurjunga tiqib.. otga mindi. S. Ayniy, „Qullar“ . ◆ Mayna eshakning noʻxtasidan uiila-ganicha, nariroqda yerga qarab turardi. Sh. Toshmatov, „Erk qushi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
НЎХТА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.