nursiz

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

nur-siz

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Nur bermaydigan yoki yori-tilmagan; xira. ◆ Hamidjon oyning nursiz yorugʻi tushib turgan derazadan koʻchaga qaradi. Oʻ. Umarbekov, „Choʻlda bir kun“ .

2 koʻchma Qoni qochgan, rangpar; xira (yuz, koʻz haqida). -Kunimiz qursin, Jumagul. Sen ham halak, men ham, — ◆ derdi chol nursiz koʻzlaridan oqqan yoshni artib. J. Sharipov, „Xorazm“ . ◆ Uning [afgʻon choyfurushning] azaldan kulga oʻxshash nursiz yuzi battar qorayib ketganday koʻrindi. A. Muxtor, „Opa^sin-gillar“ .

3 koʻchma Badiiy jihatdan boʻsh, qizigʻi yoʻq, mazmunsiz. ◆ Nursiz asar.

4 koʻchma Roʻshnolikdan yiroq, ogʻir. ◆ Tiy-rak Hamidning nursiz hayotini bezagan birdan-bir narsa onasi Komila opaning soʻzlagan ertaklari.. boʻldi. "Oʻzbek adabiyoti" .

Antonimlari

НУРСИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

nursiz

• Inglizcha: dim, dull

Ruscha _ru

nursiz
1 тусклый, тёмный, блёклый, бледный; ◆ nursiz yulduzlar тускло мерцающие звёзды; ◆ oyning nursiz yorugʻi тусклый свет луны;
2 померкший, мутный, без блеска, тусклый, ослабевший (о глазах, зрении); ◆ nursiz koʻzlar помутневшие глаза; потухший взор;
3 перен. серый, заурядный; ◆ nursiz hayot перен. серая, будничная жизнь; ◆ nursiz asar посредственное произведение.