oʻqish
Oʻzbekcha (uz)[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
oʻ-qish
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Oʻqimoq fl. har. n. ◆ Bularning yoshida biz oʻqishni bilardik. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ . ◆ Qurʼon oʻqishga hech kimda majol yoʻq edi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Hamkasabasiga tahsin oʻqishdan oʻzi-ni saqlafqololmadi. M. Ismoiliy, „Fargʻo-na t“ . o. ◆ Oy yorugʻida kishi chehrasini oʻqish qiyin. Shuhrat, „Shinelli yillar“ .
2 Oʻquv mashgʻulotlari; dars. Oʻqiiishr uzbek va rus tillarida olib boriladi. v ◆ Oldingi haftada bir-ikki kun oʻqishga bor-may yurdim. S. Siyoyev, „Yorugʻlik“ . ◆ Har kuni maʼlum soatlarda oʻqish boʻlardi, turli mashgʻulot oʻtkazilardi. A. Qahhor . Oltin yulduz.
3 Maʼlum bir oʻquv yurtida tahsil olish; tahsil jarayoni, muddati. ◆ Endi maktab bor, bemalol oʻqishlaringiz mumkin.. P. Tursun, „Oʻqituvchi“ . ◆ Oʻqishni bitirganimdan soʻng taq-simot boʻyicha yuborishgandi. O. Moʻminov, „Xiyobondagi uch uchrashuv“ . ◆ Oʻgʻlimning oʻqishiga xalaqit bermanglar, oʻgʻlim dadasining, mening orzumni ruyobga chiqarishi kerak. "Gul-dasta" . ◆ Oʻqishning oxirgi kuni ham keldi. X, „. Nazir, Yonar daryo“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЎҚИШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.