oʻmarmoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
oʻ-mar-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
s. t. Yashiriqcha olib ketmoq, oʻzlashtirmoq; oʻgʻirlamoq. ◆ Savat-sa-vat pachaq tuxumlarni pullovchi qallob odam-lar.. bu yerdan ancha pulni oʻmarib ketar edi-lar. M. Muhammadjonov, Turmush uri-nishlari. ◆ Oʻgʻil dedi: -Shu fursat qulay: Otam yoʻgʻ-u, pulni oʻmaray. S. Abduqahhor. ◆ Choydan ur, desa moydan ham oʻmarib qoladigan bazi xodimlariga koʻz yugurtirib chiqib, sirli ovoz bilan shunday dedi.. "Mushtum".
</a>Z5L_Qa_
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЎМАРМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Feʼl[tahrirlash]
oʻmarmoq oʻmarmoq
OʻTIL
Ruscha ru
oʻmarmoq
разг. урвать; хапнуть, заграбастать.