oʻqchi
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
oʻq-chi
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 tar. Yoy oʻqi tayyorlash bilan shugʻullanuvchi hunarmand, kosib.
2 Piyoda qoʻshinlarning miltiq, pulemyot, avtomat bilan qurollangan jangchisi, soldata. ◆ Oʻqchilar rotasi. m ◆ Oʻng qanotda turgan avtomatchilar, oʻqchilar birdan koʻ-tarilib, oldinga tashlandilar. A. Ubaydul-layev, „Qonli izdan“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЎҚЧИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
oʻqchi
1 стрелок; // стрелковый; ◆ oʻqchi batalon стрелковый батальон;
2 ист. специалист по изготовлению стрел.