oʻrinsiz

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

oʻ-rin-siz

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Asossiz, besabab, behuda, ortiqcha, notoʻgʻri. ◆ Oʻrinsiz gʻazab. Oʻrinsiz araz. Oʻrinsiz koyimoq. v ◆ Avaz qozining shikoyati oʻrinsiz topshshb, mol-mulki muso-dara qilindi. N. Safarov, „Olovli izlar“ . Qoʻrqmangiz, hoji!.. Margʻilon hokimi oʻrin-siz qon toʻkuvchi emasdir. A. Qodiriy, Oʻtgan kunlar. ◆ Yarim kechaga borganda, Oqilaxon qu-ruq tuhmat, oʻrinsiz tanalardan qutulish yoʻllarini oʻylay-oʻylai, divanga suyanganicha uxlab qoldi. R. Rahmonov, „Talvasa“ .

2 Muayyan vaziyatga toʻgʻri kelmaydigan, yopishmaydigan; nooʻrin. ◆ Ubay, direktorning oʻrinsiz hazilidan shartta orqasiga oʻgiril-di-yu, kabinetdan chiqib ketdi. "Oʻzbekiston qoʻriqlari" . ◆ Muhammadjon hozir gapirishni oʻrinsiz deb bildi va qovogʻini solib, yuzini Zokirdan oʻgirib oldi. P. Qodirov, „Uch il-diz“ .

3 Biror zaruratsiz qilingan; foyda-siz, notoʻgʻri, behuda, chakki. ◆ Bir boyning ikki oʻgʻli boʻlib, kattasi maishatparast, serxarajat, pulni oʻrinsiz sarf qiladigan ekan. Shukrullo, „Javohirlar sandgʻi“ .

Antonimlari

ЎРИНСИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Sifat

oʻrinsiz

Ruscha _ru

oʻrinsiz
1 неуместный; непозволительный; // неуместно; непозволительно; ни к селу, ни к городу; невпопад; ◆ oʻrinsiz gʻazab - oʻzingta azob посл. неуместный гнев - мука для самого себя;
2 необоснованный, неосновательный, лишённый достаточных оснований; беспочвенный, несправедливый; // необоснованно, неосновательно; беспочвенно; несправедливо; ◆ oʻrinsiz shubha беспочвенное подозрение; - Xafa boʻldingmi? Oʻrinsiz (Ойбек, «Ќутлуѓ ќон») - Что, обиделся? Зря; ◆ oʻrinsiz ayblamoq необоснованно обвинять;
3 не по назначению; ◆ mablagʻlardan oʻrinsiz foydalanish использование средств не по назначению.