oʻyinqaroq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

oʻ-yin-qa-roq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Vaqtini doimo turli oʻyinlar bilan oʻtkazadigan, oʻyinga be-rilgan; shoʻx (bolalar haqida). ◆ Kinoteatr-ning devorlari baland boʻlsa ham, oʻyinqaroq bolalarga aslo xalal bermasdi. Sh. Rashidov, Boʻrondan kuchli. ◆ Kuda boʻlmishimiz os-tonamizni supurib, hol-jonimizga qoʻy-mayapti; uzatib, oʻyinqaroq qizi tushma-gurdan tinchib qoʻya qolsakmikan, degan oʻyim bor. A. Mirahmedov, Oʻt yuraklar. ◆ -Joʻra degan bola sal oʻyinqaroq chiqib qoldi, gʻoʻzaga suvni ham oʻsha toshirib yuborgan, — dedi Shokirov. N. Nazarov, Zamon.

2 Oʻyin-kulgi, shoʻxlik bilan oʻtadigan. ◆ Botiralining bu oʻyinqaroq yillari uzoq choʻzilmadi. S. Ahmad, Hukm.

Antonimlari

ЎЙИНҚАРОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

oʻyinqaroq
увлекающийся играми; игрун, игрунья (о детях).