olamgir

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

o-lam-gir

Etimologiyasi

OLAMGIR Bu sifat 'butun borliq' maʼnosini anglatadigan arabcha opam otiga (ARS, 534) 'ol-', 'zabt et-' maʼnosini anglatadigan tojikcha giriftan feʼlining (ТжРС, 103) gir hozirgi zamon asosini (ТжРС, 102) qoʻshib hosil qilingan; 'olamni zabt etuvchi' maʼnosini anglatadi (OʻTIL, I, 529).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. + f. - olamni

oluvchi, dunyoni egallovchi] kt. 1 Olamni fathetuvchi, olamni oluvchi; jahongir. ◆ Agar men oʻsha olamgirga zamondosh boʻlsam edi, oʻlim soatida boshida tursam edi, deylik, unga gʻassollik qilsam edi. M. M . Doʻst, Lolazor.

2 koʻchma Jahonni oʻziga qaratuvchi, maf-tun etuvchi. ◆ Agar kuylar esam, Shirin ji-mirlash boshlanur tanda, Bu biz — botir, bu biz — gʻolib, bu biz — har ishda olamgir. Gʻ. Gʻulom .

Antonimlari

ОЛАМГИР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

olamgir
книжн.
1 завоеватель мира;
2 перен. покоритель мира, пленяющий сердца (своим мастерством, качествами и т. д.).