omon-omon
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
o-mon—o-mon
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Tinchlik, osoyishtalik (koʻpincha urushdan keyingi davrda). ◆ Bir kuni bir alvon zamon keladi, Zamin uzra omon-omon boʻladi. M. Yusuf, „Uyqudagi qiz“ .
omonsiz ayn. beomon. Mirzakarim-boy Yoʻlchiga dalda berish uchun.. oʻlim har kimning boshida omonsiz qilichini tutib turganligini gapirdi. Oybek, Tanlangan asarlar.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ОМОН-ОМОН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.