orqalamoq

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

or-qa-la-moq

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Orqasiga olib koʻtarmoq. ◆ Gʻulomjon orqalab chiqqan toshini endi agʻ-darib, qaddinirostlagan edi. M. Ismoiliy, „Fargʻona t“ .o. ◆ Azizxon tugunlarni orqalab, oldinga tushib yoʻl boshladi. S. Ahmad, „Ufq“ .

Antonimlari

ОРҚАЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

orqalamoq
взваливать на спину; нести на спине; qop orqalagan odam человек с мешком на спине.