otalik
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
o-ta-lik
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Otaning oʻz farzandiga boʻlgan munosabatlari va shu munosabatlarga bogʻliq holatlar. ◆ Otalik burchi. Otalik mu-habbati. yash Qutbiddinovning otalik meh-ri joʻsh urib ketdi, Suyarning boshidan, yuzidan oʻpdi, quchoqladi. A. Qahhor, „Oʻjar“ . ◆ Togʻay oʻsha tun otalik baxtini his etib, xayol qanotida yuksak-yuksaklarga uchdi. "Yoshlik" .
- Otalik qilmoq 1) otaga xos vazifani oʻtamoq: boqmoq, kiyintirmoq, tarbiyala-moq (farzandga nisbatan); 2) otalarcha gʻam-xoʻrlik, mexribonlik qilmoq, yordam ber-moq (boshqa kishiga nisbatan). ◆ Yurtga otalik qiladigan, koʻp azalarda yetimlarning boshini silab, koʻz yoshini tindirgan Togʻa Azizxonni ovutish uchun bisotidan biron joʻyali gap topolmadi. S. Ahmad, „Ufq“ . ◆ Bola-chaqangizning orzusini koʻring, otalik qil-dingiz. Oydin, „Erk yurak“ .
2 bot. Oʻsimliklarda hosilni vujudga keltiruvchi erkak generativ aʼzo; changchi. Tok gulida onaligi yaxshi rivojlangan boʻlib, ota,'1'igi esa uncha yaxshi taraqqiy etmagan. "Fan va turmush".
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ОТАЛИК. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.