oʻtirish
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
oʻ-ti-rish
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Oʻtirmoq fl. har. n. ◆ Yerda oʻtirish. Stulda oʻtirish.
2 Yaqin kishilar, doʻstlar oʻrtasida tash-kil qilinadigan suhbat; mehmondorchilik, ziyofat. ◆ Yaylov bilan qoʻydan boshqa narsani ham koʻrmagan choʻponlar dilkash oʻtirishlarga, shaharlik mehmonlarning suhbatiga juda ishtiyoqmand edilar. P. Qodirov, „Qora koʻz-lar“ . ◆ Oʻtirish juda qiziq, juda xushchaqchaq, bazm juda qiyqiriqli boʻlishini bilib.. saman yoʻrgʻani egarlatib qoʻygan edi u. Oybek, „Tanlangan asarlar“ . ◆ Siz shu yerdaligingizda kichkinagina oʻtirish qilamiz. H. Gʻulom, „Senga intilaman“ .
- Bir oʻtirishda Bir tamaddi davomida. ◆ Uning bir oʻtirishda 7 ta tovuq goʻshtini paqqos tushirganini oʻz koʻzimiz bilan koʻr-ganmiz. "Mushtum" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ЎТИРИШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ot[tahrirlash]
oʻtirish (koʻplik oʻtirishlar)