parvosiz

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

par-vo-siz

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

ayn. beparvo. ◆ Parvosiz odam. n ◆ Alimardon uning qoʻlini parvosizgina qisarkan, yana kinoyali bir xayol koʻngliga uiapna solib oʻtdi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ . ◆ Sultonali qoʻrgʻon ostidagi yi-gitlarga koʻz qirini tashlab, ularni oʻzidan parvosiz topdi. A. Qodiriy, „Mehrobdan chayon“ .

Parvosiz qaramoq Diqqat-eʼtibor, aha-miyat bermay, beparvolik, ahamiyatsizlik bilan qaramoq. ◆ Onaxon bu gapga parvosiz qaradi, qaytaga chehrasi ochildi. A. Muxtor, „Opa-singillar“ .

Antonimlari

ПАРВОСИЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

parvosiz
= beparvo.