peshmat
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
pesh-mat
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
\f. — oldi bogʻliq;
fartuk] Tizzagacha tushadigan, xipcha bel ustki kiyim; beshmat. [Boʻrixoʻja] Hamma vaqt uzun peshmat va moshrang duxoba dynnu kiyadi. Mirmuhsin, Chiniqish. ◆ \Eshon oyim\ Oq shohi koʻylak ustidan qora duxoba peshmat kiygan, boshiga mayin misqoli doka roʻmol ustidan tovar durracha tangʻigan — olifta. Oybek, „Bolalik“ . ◆ Ustida beqasam peshmat, peshonasini tangʻib bogʻlab olgan Sunbulxon ayani kuni boʻyi vahimali xayollar chulgʻab.. xayol surardi. Mirmuhsin, „Umid“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ПЕШМАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.