poʻkillamoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
poʻ-kil-la-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 "Poʻk-poʻk" etgan tovush chiqarmoq. ◆ Qizlar bir-birini oʻyinga tortadi, childirma poʻkillaydi. N. Fozilov, „Oqim“ .
- Yuragi poʻkillamoq ayn. yuragi bezilla-moq q. bezillamoq. ◆ Hafiza avtobusdan tushib, yuragi poʻkillab, institut binosi-ga kirdi-da, toʻppa-toʻgʻri aspirantlar oʻtiradigan umumiy xona eshigini ochdi. Mirmuhsin, „Umid“ . ◆ [Munavvar:] Yuragim poʻkillab, hovliga kirdim. Oyim ochiq ay-vonda, xontaxta oldida oʻtirgan ekan. Oʻ. Hoshimov, „Ikki eshik orasi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ПЎКИЛЛАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.