qabohat
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]qa-bo-hat
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]arab. – qabih ish, qabihlik, razillik; beadablik;
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1. ot Qabih ish, yaramas xatti-harakat; qabihlik. ◆ "Qan-day pastkashlik, qanday yaramas qabohat! Shu mahalgacha sezmaganimga hayronman!" deb oʻyladi Gʻulomjon. M. Ismoiliy, „Far-gʻona t“ . o. ◆ Intizor har uy dilovar, Dilku-sholar bazmiga, Gar oyoq qoʻysa qabohat, Yigʻ-lagay ostona ham. E. Vohidov, „Muhabbat“ .
2. sft. Qabohatli, razil, qabih. ◆ Qabohat ish. ◆ Bozorning ustini tuman olibdi, Odamlarga qabohat kun boʻlibdi. "Ochildov". ◆ Bu qabohat qirgʻin poyoniga yetmay, davlatpanoh aʼyonlari qurshovida jar yoqasida qator tizilgan oʻlim dorlari tomon yurdi. S. Karomatov, „Soʻnggi barxan.“
Sinonimlari
[tahrirlash]Tubanlik, Pastkashlik, Oqibatsiz faoliyat
Antonimlari
[tahrirlash]ҚАБОҲАТ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.