qaragʻay
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qa-ra-gʻay
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
, qora qaragʻay Ignabargli, mayda toʻngʻiz yongʻogʻi boʻladigan, tik, doimo yashil daraxt. ◆ Qaragʻay yogʻoch. Qaragʻay taxta. shsh ..qopchigʻining ogʻzini ochib, xatlarni qa-ragʻay tagiga agʻdardi. I. Rahim, „Chin mu-habbat“ .
- Akang qaragʻay s. t. Oʻz yoki oʻzga shaxsini boʻrttirib koʻrsatish, yuqorilash uchun ish-latiladigan ibora. ◆ Akang qaragʻay oshni qi-yib yuboraman. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga qu-loq sol“ . ◆ "Akang qaragʻay Gulmat" (A. Obid-jon asari) .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚАРАҒАЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.