qarorgoh
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qa-ror-goh
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
\a. + f. alljlji — manzil-goh, oʻrnashgan joy, makon
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Vaqtincha istiqomat qilish yoki qoʻnish joyi. Choʻpon-lar qarorgoki. n Shakrisabz uzoq oʻtmishda savdo karvonlarining sevimli qarorgoki boʻl-ganligi tarixdan maium. Gazetadan.
2 Umuman, yashash joyi; maskan. Shanba kunlarining birida eshon qarorgoki odat-dagidek gavjum boʻldi. Yo. Shukurov, Qasos. Zumrad oʻzi oʻsgan maskani bilan vidolasha-yotgan kimsadek, xarob qarorgok oldida bir nafas bosh egib turdi. S. Siyoyev, Otliq ayol.
3 Davlat boshligʻi, xukumat yoki biror davlat arbobining doimiy yoki vaqtincha turadigan joyi, saroyi. Junaidxondan chopar kelishi amrimakol, uning kam tayin qarorgoki yoʻq. J. Sharipov, Xorazm. Xon urushni tez-rok boshlashning chorasini izlab, Bobur qaror-gokida munajjimlik qshshb yurgan yashirin kishisiga xabar yubordi. P. Qodirov, Yulduzli tunlar.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚАРОРГОҲ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
qarorgoh
1 стоянка; местопребывание; местожительство;
2 ставка; резиденция.