qiblagoh
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qib-la-goh
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
[a. + f. — qibla sin
gari joy] 1 din. Qibla tomon, qibla.
2 koʻchma maj. Oʻta xurmatga loyiq kishi (maye., ota, ona) haqida; unga murojaat shak-li. ◆ Ming martaba shukr boʻlsin parvardi-gorga, Mendan rozi ketgan ekan qiblagoh-larim. A. Oripov, „Jannatga yoʻl“ . Qiblago-him, eaiUiaMamuM, quloq sol. Endi sizdan oq fotiha tilayman. "Ravshan".
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚИБЛАГОҲ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.