qiy
qiy I
[tahrirlash]Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]qiy
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]QIY ' qoʻy, echki, tuya qumaloqlaridan iborat goʻng qatlami'. Qoʻylarning tagida yotgan ikki yillik q i y n i palaxsa-palaxsa hilib koʻchirdik. Qadimgi turkiy tilda ham shunday maʼnoni anglatgan bu ot asli qïgʻ tarzida talaffuz qilingan (Devon, III, 142; DS, 440), eski oʻzbek tilida bu soʻz oxiridagi gʻ undoshi y undoshiga almashgan (ССТТН, II, 101; КРС, 478), keyin — chalik ï unlisining qattiqlik belgisi yoʻqolgan: qïgʻ > qïy > qiy.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]- Qoʻy, echki yoki tuya qumalogʻidan iborat goʻng qatlami. ◆ Bir joyda xazina koʻrganman.. Uch-toʻrt yillik qoʻy qiyi bosilib yotibdi. S. Nurov, „Narvoy“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]qiy II
[tahrirlash]Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]qiy
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]taql. s. Baʼzi qushlar chiqa-radigan tovushni bildiradi. ◆ Qashqa tomon-dan inidan bezovta qilingan saqoqushning "qiy-qiy"i eshitildi. S. Nurov, „Narvoy“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҚИЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
qiy
1 помёт овцы или верблюда;
2 слежавшийся навоз, извлекаемый из овчарни.