qoʻpollashmoq

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

qoʻ-pol-lash-moq

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

1 Qoʻpol, besoʻnaqay holga kelmoq. ◆ Qalin kiyinib qoʻpollashmoq.

2 Qoʻpol, sovuq muomala qiladigan boʻ-lib qolmoq, toʻnglashmoq, dagʻallashmoq. ◆ Bitta men emas, hatto sening oʻzing ham qoʻpollashib qolding, ortiqcha gap koʻtarol-maysan. J. Abdullaxonov, „Toʻfon“ . ◆ Uavval-gi Malaxov emas edi, qoʻpollashgan, muoma-lasi toʻng, harakatida toʻnglik bor. Shuh-rat, „Shinelli yillar“ .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

ҚЎПОЛЛАШМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]