qoʻpollashmoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qoʻ-pol-lash-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Qoʻpol, besoʻnaqay holga kelmoq. ◆ Qalin kiyinib qoʻpollashmoq.
2 Qoʻpol, sovuq muomala qiladigan boʻ-lib qolmoq, toʻnglashmoq, dagʻallashmoq. ◆ Bitta men emas, hatto sening oʻzing ham qoʻpollashib qolding, ortiqcha gap koʻtarol-maysan. J. Abdullaxonov, „Toʻfon“ . ◆ Uavval-gi Malaxov emas edi, qoʻpollashgan, muoma-lasi toʻng, harakatida toʻnglik bor. Shuh-rat, „Shinelli yillar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚЎПОЛЛАШМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
qoʻpollashmoq
1 становиться грубым, аляповатым, неуклюжим; грубеть;
2 становиться грубияном, грубым; огрубеть.