qoʻtos
[tahrirlash]
qoʻtos I[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qoʻ-tos
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Markaziy Osiyoning baland togʻli hududlarida yashaydigan, hoʻkizlar kenja oilasiga mansub kavsh qaytaruvchi hayvon. ◆ Qoramolning togʻ sharoitiga mos-langan eng kuchlisi va mahsuldori sanalgan qoʻtosni armani qiiayuqlarida koʻp uchrat-dik. H. Nazir, „Maftuningman, Ozarbay-jon“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
qoʻtos II[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qoʻ-tos
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
shv. Boʻyinga taqiladigan bezak buyumi. ◆ Qoʻtos taqdi boʻyni uzun bedavo-ga, Qirq qubbali yugan urdi boshiga. "Xush-keldi" . ◆ Ana shunda tilla qoʻtos taqingan oʻn toʻrt mahram Boyboʻridan Boysarini soʻ-rab borib qoldi. "Alpomish" .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚЎТОС. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.