qoʻzgʻatmoq
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]qoʻz-gʻat-moq
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Qoʻzgʻamoq 1, 2 fl. ort. n. U ◆ asabini qoʻzgʻatgan kishini yiqitmaguncha tinchimaydi. I. Rahim, „Taqdir“ . ◆ ..bu oʻz nav-batida ayrimlarning tinchini buzib, noro-ziliklar qoʻzgʻatayotgan edi. J. Abdullaxo-nov, „Xonadon“ .
2 Oʻrnidan siljitmoq, uzmoq. ◆ Togʻni men-sa qoʻzgʻatadir bizda har yigit. Gʻayratiy . U ◆ juda ogʻirlashgan. Besh-oltita boʻlishib, arang qoʻzgʻatadshshr. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
3 Bir ish uchun otlantirmoq, harakatga keltirmoq; oyokdantirmoq. ◆ Xoʻja Yahyoning tarafdorlari qotillardan qasd olish uchun kosib va dehqonlarni qoʻzgʻatdilar. P. Qo-dirov, „Yulduzli tunlar“ . ◆ Karimjonni oʻqish-ga qoʻzgʻatgan — muhabbati.. T. Toʻla .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҚЎЗҒАТМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
qoʻzgʻatmoq
понуд. от qoʻzgʻamoq
1 спровоцировать, вызывать провокацию (болезни и т. д.);
2 сдвигать, смещать; заставлять сдвинуться с места;
3 возбуждать, поднимать (вопрос и т. п.);
4 спец. возбуждать, приводить в движение, заставлять сокращаться, отвечать на раздражение; ◆ nervlarning uchini qoʻzgʻatmoq возбуждать нервные окончания.