qoniqish
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qo-ni-qish
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Qoniqmoq fl. har. n. ◆ Gʻoʻzalarning qoniqishiga hali bor.
2 Qanoat hissi; mamnunlik. ◆ Zoʻr (chuqur) qoniqish bilan taʼkidlamoq. m ◆ Dehqonlar chehrasida qoniqish.. minnatdorchilik belgisi chaqnabturardi. H. Nuʼmon, „Yangi ufqlar“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚОНИҚИШ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
qoniqish
1 и. д. от qoniqmoq;
2 удовлетворение; ◆ zoʻr qoniqish bilan с большим удовлетворением.