qonsiramoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qon-si-ra-moq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Koʻp qon yoʻqotib, qonsizlanib zaiflashmoq. ◆ Uning koʻz oʻngi-dan butun olam yoʻqolib, faqat ikki narsa qoldi: qonsirab oqarishgan.. dudoq, doka bilan bogʻlangan tomoq. A. Qahhor, „Xotinlar“ .
2 Qon toʻkishni qoʻmsamoq, qonga tashna boʻlmoq. ◆ Qonsiragan xanjarini beliga osib, oyboltasini koʻtargan jallod qushbegining hukmiga muntazir edi. A. Qodiriy, „Utgan kunlar“ . ◆ Azim qonsirab yotgan yirtqich koʻz-larini pilpillatdi. M. Ismoiliy, „Far-gʻona t“ . o.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚОНСИРАМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.