qonuniy
Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]qo-nu-niy
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]- I a. ^.Us — qonun va qo-nunchilikka oid; huquqiy; oshkora
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]1 Qo-nun bilan belgilangan, qonunda koʻrsa-tilgan; qonun bilan tasdikdangan. ◆ Qonuniy huquq. Zavod Gʻiyosiddin tshgmochning no-miga oʻtgan, oqsoqolning unda endi qonuniy haqqi yoʻq edi. S. Ahmad, „Hukm“ .
2 Shunday boʻlishi shart boʻlgan, talab etiladigan. ◆ Qayumxon, goʻyo shunday boʻlishi qonuniydek, sira tortinmay, toʻrga chiqdi. F. Musajonov, „Himmat“ .
3 Oʻz-oʻzidan kelib chiqadigan, sodir boʻ-lishi muqarrar boʻlgan; tabiiy. ◆ Qonuniy savol. Qonuniy eʼtiroz.
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]ҚОНУНИЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari
[tahrirlash]Ruscha ru
qonuniy
1 законный; основанный на законе, опирающийся на закон; установленный законом; ◆ qonuniy huquq законное право; ◆ qonuniy talab законное требование;
2 легальный, узаконенный, признанный законом;
3 закономерный; // закономерно; ◆ qonuniy suratda или ◆ qonuniy ravishda 1) законно, по закону; 2) закономерно.