qorakoʻl
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qo-ra-koʻl
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Asosan, Oʻzbekistonning Qorakul tumanida yetishtirilgan, hozirgi vaqtda iqlim sharoitlari oʻxshash boshqa hududlarda ham tarqalgan, qoʻzisidan jin-galak yungli moʻyna olinadigan zotli qoʻy navi. ◆ Dara., qanday dilbar manzara: kungay qiyaliklar, qorakoʻl qoʻylari.. yuz dardga davo musaffo havo.. K. Yashin, „Hamza“ .
2 Shunday qoʻy qoʻzisining yuqori navli jingalak terisi, moʻynasi. Dorakoʻl tayyor-lash. Dorakoʻl teri. Dorakoʻl quloqchin. Do-rakoʻl yoqa.. n ◆ Paxta, ipak, qorakoʻl — Boy-liklaring muncha moʻl. Yo. Mirzo.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚОРАКЎЛ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
qorakoʻl
каракуль; // каракулевый; каракульский; ◆ qorakoʻl teri 1) каракулевая шкурка; 2) каракулевый мех; ◆ qorakoʻl teri yoqa каракулевый воротник; ◆ qorakoʻl qoʻy каракульская овца.