qorakuya

Oʻzbekcha (uz)

qorakuya I

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qo-ra-ku-ya

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Yoqilgʻining yonishidan hosil boʻladigan va qozon ostiga, tutun yoʻllariga oʻtirib qoladigan kuya; qurum. ◆ Trubalarni qorakuyadan tozalamoq. n ◆ Uning chakkasi tilinib yorilgan, qon sizib oqib tushardi. Oʻzi boʻlsa, ustma-ust qorakuya bosardi. M. Mansurov, „Yombi“ .

Yuziga qorakuya surtmoq Badnom qilmoq, yuzi qora qilmoq. ◆ Jumanni sud ham qilar-miz, yuziga qorakuya ham surtarmiz, bir umr-ga mayib ham qilarmiz, mayli.. lekin quri-lishga bundan nima foyda? A. Muxtor, „Tu-gʻilish“ .

qorakuya II

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qo-ra-ku-ya

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Zamburugʻlar qoʻzgʻatadi-gan, ildiz boʻgʻzi va poya asosi qorayishi bilan kechadigan oʻsimliklar kasalligi: gʻalla ekinlarining doniga tushadigan va uni zararlantiradigan un. ◆ Achchiq begona oʻtlar va qorakuya kasalligi tarqalgan maydonlar-dan don ekinlarini ajratib oʻrish zarur. Gazetadan .

Antonimlari

ҚОРАКУЯ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

qorakuya I
сажа.

qorakuya II
бот. головня.