qorakuya
Navigatsiya qismiga oʻtish
Qidirish qismiga oʻtish
[tahrirlash]
qorakuya I[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qo-ra-ku-ya
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Yoqilgʻining yonishidan hosil boʻladigan va qozon ostiga, tutun yoʻllariga oʻtirib qoladigan kuya; qurum. ◆ Trubalarni qorakuyadan tozalamoq. n ◆ Uning chakkasi tilinib yorilgan, qon sizib oqib tushardi. Oʻzi boʻlsa, ustma-ust qorakuya bosardi. M. Mansurov, „Yombi“ .
- Yuziga qorakuya surtmoq Badnom qilmoq, yuzi qora qilmoq. ◆ Jumanni sud ham qilar-miz, yuziga qorakuya ham surtarmiz, bir umr-ga mayib ham qilarmiz, mayli.. lekin quri-lishga bundan nima foyda? A. Muxtor, „Tu-gʻilish“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
qorakuya II[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qo-ra-ku-ya
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Zamburugʻlar qoʻzgʻatadi-gan, ildiz boʻgʻzi va poya asosi qorayishi bilan kechadigan oʻsimliklar kasalligi: gʻalla ekinlarining doniga tushadigan va uni zararlantiradigan un. ◆ Achchiq begona oʻtlar va qorakuya kasalligi tarqalgan maydonlar-dan don ekinlarini ajratib oʻrish zarur. Gazetadan .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚОРАКУЯ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.