qoriq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
qo-riq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Tabibchilikda qon olish uchun ishlatiladigan, sigirning shoxidan maxsus yasalgan asbob; qortiq. ◆ Qoriq solmoq. m ◆ Oʻtar bobo uning bilagini ushlab, tomir urishini tekshirdi.. soʻng yotqizib, yagʻiriga qoriq qoʻydi. S. Siyoyev, „Avaz“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
ҚОРИҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.