qurama

Oʻzbekcha (uz)

qurama I

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qu-ra-ma

Etimologiyasi

1 Har xil tus, koʻrinishda boʻlgan; turli xil, har xil turdagi. Polvon

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

◆ Maxorkani bejab oʻrab, sal eshitilarli tovush bilan qurama ashulalarni gʻingʻillay boshladi. Oybek, „Quyosh qoraymas“ . ◆ Shahar aholisi qurama. Unda har xil millatlarga mansub kishilar — kannaralar, hindlar, malayyalar, tamillar yashaydi. 3. Akramov, „Hindiston lavhalari“ . ◆ Bashirjon gazetani ochib, parvarda, shokolad, shoʻrdanak va qora-mayiz aralashtirilgan qurama shirinlik-lardan bitta parvardani olib, ogʻziga soldi. N. Aminov, „Qahqaha“ .

2 ayn. quroq I 2. ◆ Qurama toʻshakda choʻzilib yotganicha, jajji qoʻlchalarini unga choʻzar-di. N. Norqobilov, „Bekatdagi oq uycha“ . U ◆ qurama kiyimdagi kishiga norozi koʻzi bilan qarardi. V. Gʻofurov, „Vafodor“ .

qurama II

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

qu-ra-ma

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Oʻzbek xalqi tarkibiga kirgan etnik guruhlardan biri: Oʻzbekis-tonning Chirchiq va Ohangaron vodiylari-da yashovchi oʻzbek elati; shu elatga mansub shaxs yoki narsa. ◆ Kurama ayoli. Uzbek tili-ning qurama shevasi.

Antonimlari

ҚУРАМА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

qurama I
представляющий собой конгломерат, смесь; конгломератный; смешанный; лоскутный; состоящий из отдельных кусков; ◆ qurama imperiya лоскутная империя; ◆ qurama koʻrpa одеяло, сшитое из лоскутков; лоскутное одеяло.

qurama II
1 объединение, конгломерат различных кыпчакских племён;
2 кураминец; // курамйнский; ◆ oʻzbek tilining qurama shevasi кураминский говор узбекского языка.