raqib

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

ra-qib

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

arab. – soqchilikda turuvchi; nazoratchi, kuzatuvchi; aygʻoqchi; nozir;

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

1. Dushman, agʻyor, yov. ◆ Siyosiy raqiblar. yat Otabek qoʻllarini boʻshatuvchi qoʻrboshining bunchalik titrab-qaltirashidan oʻz raqib-laridan bittasi shu kishi boʻlganini oʻyladi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar“ . ◆ Vaqt oʻtishi bilan raqib tomonlar kelishib olishi mumkin boʻlgan pozitsiyalar boy bershgmoqda. Gazetadan .

2. Biror narsa, kimsa uchun talashuv-chilar, kurashuvchilar, raqobat qiluvchilar (bir-biriga nisbatan). ◆ Soʻrsangiz holim, azizlar, siynasi afgorman, Krrabotirdir raqibim, Zuhra qizga yorman. S. Abdulla, „Tohir va Zuhra“ . ◆ Mirvali shu paytgacha raqib deb taxmin qilib yurgan hamqishloqlarining taʼzirini berishni diliga tugib qoʻydi. S. Ahmad, „Jimjitlik“ . ◆ ..Hahhor shartta toʻx-tab, butun gavdasi bilan raqibiga yuzlandi. -Aytar gapingni ayta qol shu yerda, yuramiz-mi endi uzun-qisqa boʻlib?! — dedi Toshte-mir. "Yoshlik" .

3. Sport oʻyinlari, tortishuv, munozara va sh.k. da qarama-qarshi tomonlar (bir-biriga nisbatan). Rustam, toʻrning narigi tomonidan turib, toʻpga sakrayotgan raqi-bini koʻrdi-yu, qisilgan prujinadek osmonga sapchidi, shunday zarb bilan urdiki, toʻp ra-qibining boshiga tegib, chekkaga uchib ketdi. Oʻ. Hoshimov, Qalbingga quloq sol. ◆ Raqib deganning kiroyi aytishga soʻzi, mushtla-shishga mushti boʻlsa. H. Gʻulom, „Mashʼal“ .

4. din. ar-Raqib Allohning Qur'onda zikr qilingan ismlaridan biri. Hamma narsani kuzatish, hatto eng kichik zarrachani ham o'tkazib yubormaslik; ◆ "Kuzatuvchi", "Nazorat qiluvchi", "Himoyachi", "Nazoratchi";

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

РАҚИБ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ot[tahrirlash]

raqib (koʻplik raqiblar)

Tillar[tahrirlash]

Ruscha ru

raqib
1 конкурент; соперник;
2 противник; ◆ siyosiy raqiblar политические противники.