roʻy
Jump to navigation
Jump to search
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
roʻy
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
f. (jjj — yuz, yuza, sath
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
Biror nar-saning sirtqi tomoni, yuzi. ◆ Oftobroʻyi. yat Bir nafas quyoshday koʻrsatsin u roʻy, Bir nafas quyoshday porlasin quyosh. A. Oripov, «Yillar armoni» .
- Roʻy bermoq Voqe boʻlmoq, sodir boʻlmoq, yuz bermoq. ◆ Ahmadjon qanday hodisa roʻy ber-ganini darhol fahmlab, orqa yoqdan tomga chiqdi. A. Qahhor, «Oltin yulduz» . ◆ Jamiyati-mizda roʻy berayotgan buyuk oʻzgarishlar, qay-ta qurish jarayoni olimlardan ham astoy-dil safarbarlikni taqozo etmoqda. Gazetadan . ◆ Charos nima hodisa roʻy berganini anchaga-cha oʻziyam tushunmay qoldi. Oʻ. Hoshimov, «Kdl-bingga quloq sol» . Roʻyi jahon (yoki zamin) Yer yuzi, dunyo, olam, jahon. ◆ Otash arava, miltiq, toʻp, oʻq, kalish, gazlama.. boring-chi, shu roʻyi zaminda koʻrinib turgan ilmu hunar shulardan chiqadi. A. Qodiriy, «Obid ketmon» . ◆ Butun roʻyi zaminga yadro falokati soya tashlab turgan ayni paytda xalqaro bir-damlik tantanasi ulkan ahamiyatga egadir. Gazetadan .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
РЎЙ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.