roz
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
roz
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
f. jlj — sir; maxfiy narsa, ran
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
kt. 1 Maxfiy tutilgan narsa; sir. Ha/Sh
qalbi roz aytmagan, soʻz bermagan hech kimga. R. Bekniyoz, Toʻtiyo.
2 Dildagi orzu, tilak, dard. ◆ Bulbul gul-larga etib roz, Navoiy nazmiga koʻp asir. T. Toʻla, „Asarlar“ . ◆ Koʻnglida olov, soʻroq, gina.. picha noz ham bor: yangi xoʻjalik.. yordam kerak degan roz ham bor. E. Oxunova, „Men tongni uygʻotdim“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
РОЗ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.