rutba

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

rut-ba

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

[a. — daraja, unvon, obroʻ;

lavozim; yaxshi xislat] esk. Unvon, daraja, martaba. ◆ Husayn Murodbek yuksak rutbani egallab tursa-da, bir qadar insofli, raiyatga koʻpda zugʻum qilavermasdi. S. Siyoyev, „Avaz“ . ◆ Oʻltirishda har kim oʻz rutbasiga munosib oʻrinni ishgʻol etdi. Oybek, „Navoiy“ . ◆ Barcha talabalik rutbasiga erishganlar qatori men ham bu davrning shodu shodon lahzalarini aslo unutolmayman. Gazetadan .

Antonimlari

РУТБА. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

rutba
уст. книжн. звание; ранг, сан, чин.