sabrli

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

sabr-li

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

1 Ogʻir-vazmin, bosiq, oʻzini tiya biladigan, qanoatli, chidamli, toʻzimli. ◆ Sabrli odam, n ◆ Qurʼonning bir necha oyat-larida musulmonlarning sabrli boʻlishlari-ga daʼvat bor. "OʻzME" .

2 ayn. qanoatli. ◆ Onam diniy, dunyoviy kitoblarni oʻqigan, savodli, nihoyatda sabrli, mehru oqibatli ayol boʻlgan. Shukrullo, „Javohirlar sandigʻi“ .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

САБРЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]