sabrli
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sabr-li
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
1 Ogʻir-vazmin, bosiq, oʻzini tiya biladigan, qanoatli, chidamli, toʻzimli. ◆ Sabrli odam, n ◆ Qurʼonning bir necha oyat-larida musulmonlarning sabrli boʻlishlari-ga daʼvat bor. "OʻzME" .
2 ayn. qanoatli. ◆ Onam diniy, dunyoviy kitoblarni oʻqigan, savodli, nihoyatda sabrli, mehru oqibatli ayol boʻlgan. Shukrullo, „Javohirlar sandigʻi“ .
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
САБРЛИ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.
Tarjimalari[tahrirlash]
Ruscha ru
sabrli
1 терпеливый; выдержанный, обладающий выдержкой;
2 воздержанный.