sadoq
[tahrirlash]
Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]
sa-doq
Aytilishi[tahrirlash]
Etimologiyasi[tahrirlash]
Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]
Maʼnosi[tahrirlash]
- Kamalak oʻqlari joylanib, belga bogʻlanadigan yoki yelkaga osib yuri-ladigan asbob; tirdon, oʻqdon. ◆ Qizlarning ham, yigishlarning ham bellarida oʻq-yoy va sadoqlarida oʻqlari bor edi. M. Osim, „Toʻma-ris“ . Ulugʻbek yelkasidan kamonini oldi, sa-doqdan oʻq-yoy olib, kamonga joyladi. B. Ahmedov, Ulugʻbek.
Sinonimlari[tahrirlash]
Antonimlari[tahrirlash]
САДОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.