sepmoq

Vikilug‘atdan olingan

Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]

Morfologik va sintaktik xususiyatlari[tahrirlash]

sep-moq

Aytilishi[tahrirlash]

Etimologiyasi[tahrirlash]

Maʼnoviy xususiyatlari[tahrirlash]

Maʼnosi[tahrirlash]

1 Sochmoq, purkamoq, sachratmoq (suyuqliklar haqida). ◆ Har oqshom ayasi hovliga koʻloblatib suv separdi. Keyin rayhon isi bilan oʻtkir tuproq hidi butun hovlini tutib ketardi. Oʻ. Hoshimov, „Qalbingga quloq sol“ . ◆ Usta vishillatib atir sepgach, mijozining yuzini yelpib, soʻng artib qoʻyadi. E. Raimov, „Ajab qishloq“
Suv sepganday (yoki quyganday) - jim, jimjit. ◆ Hammayoq suv sepganday. ◆ Suv sepganday jimjit. Onda-sonda poliz atrofidan bedananing shirali ovozi keladi. I. Rahim, „Chin muhabbat“ . Suv sepmoq 1) yuragi oʻrtangan gʻamli, alamli kimsaga bir oz taskin-tasalli bermoq, dardini yumshatmoq; sovitmoq. ◆ Gapga xotima bermay, boshqa ta-raflardan ham kamchiliklar topib, asosli suratda qutidorning Otabekka tomon haro-ratlanayozgan yuragiga suv sepmoqchi boʻldi. A. Qodiriy, „Oʻtgan kunlar; 2) toʻxtatmoq, yakun yasamoq; pasaytirmoq“ . ◆ Jiringlagan telefon alanga ola boshlagan munozara oloviga suv sepdi. Gazetadan . ◆ Birinchi muhabbat alangasi-ga suv sepgan.. beburd, yoltnchi qizni [Haydar] shu tobda achchiq, alamli soʻzlar bilan chaqib olgisi.. kelardi. S. Ahmad, „Oydin kechalar“ .

2 Bir tekisda sochmoq (kukun holidagi narsalar haqida). ◆ Chuchvaraga murch sepmoq. Goʻshtga tuz sepmoq. m ◆ Xolnisa yoziq xamirga bir oz urvoq sepdi-da, oʻqlogʻini aylantirib, yana yoyishda davom etdi. S. Nurov, „Narvoy“ . ◆ Bu odam shoshmasdan tuxumni archidi, hafsala bilan tuz sepib, ogʻziga soldi.. A. Qahhor, „Asarlar“ .

Yarasiga tuz sepmoq Gap yoki xatgi-hara-kat bilan dardini kuchaytirmoq. ◆ Bolam, shu mushtipar, shu baxtsiz onangning yarasiga tuz sepmasang, yurak-bagʻrini qon qilmasang, da-dang keltirgan xabarni aytaman. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

3 q.x. Bir tekisda tarqatib sochmoq; ek-moq (don-dun, urugʻ, oʻgʻit va sh.k. haqida). ◆ Mehnat qilmay rohat koʻrmas, urugʻ sepmay ekin oʻrmas. Maqol . n ◆ -Hoy chol, manavi yer oʻlgur shunday yotmasin.. Ozgina sabzi urugʻi sepib qoʻysangiz-chi? — dedi Toʻxtabuvi. E. Raimov, „Ajab qishloq“ .

4 koʻchma Tarqatmoq, sochmoq. ◆ Yogʻdu sepmoq. yat Kechaning oltin chechaklari ogʻochlar ora-sidan nur sepadi. Uygʻun, „Asarlar“ . ◆ Keng, te-kis koʻchaga uzoqdan chiroqlar tuman ichida xira, sovuq nur sepadi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

Urugʻini sepmoq Biror jarayonning avj olishi, keng yoyilishi uchun harakat qilmoq. ◆ Yaxshilik urugʻini sepmoq. yaya Nizomulmuluk fitna urugʻini uzoqni moʻljallab, juda maxfiy sepmoqda. Oybek, „Navoiy“ . Oʻtga (yoki olovga) kerosin sepmoq Gap yoki biror ish-harakat bilan kimsaning alamiga alam qoʻsh-moq; kayfiyatini battar buzmoq. ◆ Qodirqul.. turqini buzmay, yana Hasan akaning oʻtiga kerosin sepdi. A. Muhiddin, „Inson qalbi otash“ .

Sinonimlari[tahrirlash]

Antonimlari[tahrirlash]

СЕПМОҚ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari[tahrirlash]

Ruscha ru

sepmoq
1 брызгать, разбрызгивать; кропить; плескать; поливать;◆ koʻchaga suv sepmoq поливать улицу; suv sepuvchi поливальщик; bolalar bir-biriga suv sepib choʻmilishardi дети купались, плеща друг на друга водой; ◆ oʻtga kerosin sepmoq (букв. подливать керосину в огонь) подливать масла в огонь;
2 сеять, высевать (вразброс); ◆ don sepmoq высевать зерно;
3 сыпать, посыпать; ◆ qushlarga don sepmoq насыпать зерна птицам; ◆ 

  • yaraga tuz sepmoq сыпать соль на рану; ◆ dardga suv sepmoq (букв. залить горе водой) 1) успокаивать; 2) успокаиваться, забывать о горестях.